آخرین یادداشت سال 1395 در آخرین دقایق 29 اسفند

کاکتوس گیاهی است که نگاه و توجه به اون ، میتونه درسهای زیادی برامون به همراه داشته باشه.

گیاهی که در شرایط سخت آب و هوایی قرار داره....

گیاهی که ظاهری زمخت داره....

گیاهی که به نظر میرسه فقط خار داره و گزنده است....

گیاهی که احساس میشه هیچ زیبایی نداره.....

اما همین گیاه با تمام این خصوصیات ظاهری ، در باطنش دنیایی کاملا" متفاوت داره. این گیاه با وجود تمام سختیها ، درون خودش رو لطیف نگه میداره و در زمانی طلایی ، اون چیزی که درونش هست رو به نمایش میذاره....

کی باور میکنه که چنین گلهای زیبا و لطیف و رنگارنگی ثمره ی همون گیاه به ظاهر زمخت و نازیبا باشه؟

زندگی ما آدما هم میتونه و باید شبیه کاکتوس باشه. اگر با ناملایمات مواجه شدیم ، اگه شرایط برامون سخت شد ، اگه دیگران از ما دور شدند و در مورمون قضاوت نابجا کردند ، اگر ، اگر و صدها اگر دیگه..... هیچکدوم از اینها نباید باعث بشه لطافت درونی خودمون رو حفظ نکنیم. مطمئن باشید دنیا همیشه یه جور نمیمونه. وقتش که برسه و شرایط که مهیا بشه ، اگر اون لطافت درونی رو حفظ کرده باشیم ، کاری خواهیم کرد کارستون.

چه جوری میشه این لطافت درونی رو حفظ کرد؟

اشاراتی در کلام الهی ، راهنمای ما است: الذین آمنو و عملوا الصالحات و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر

خدایا ؛ در این ساعات پایانی سال 1395 از تو یاری میطلبم. یاری میطلبم برای خودم ، خانواده ام ، بستگانم ، دوستانم و تمام کسانی که میشناسم ، و یا نمیشناسم اما بنده ای از بندگان تو هستند. خدایا تمام ما را کمک و یاری کن که آنچه که در روز ازل در وجود ما به ودیعه گذارده ای حفظ کنیم. یاریمان کن که با ایمان به تو ، با عمل صالح ، با بودن در جبهه حق و با صبر در خوشی و محنت ، خود را آماده نگاهداریم تا در آن زمان که باید ، آنگونه که تو دوست داری و میخواهی در پیشگاه تو حاضر شده و امانت وجودی خود را به تو بازگردانیم ؛ آمین یا رب العالمین....