یادداشت 12 اردیبهشت 1396

هر چقدر که بیشتر صحبتهای آقای قالیباف رو میبینم (که بحمدالله صدا و سیما در کمال بی طرفی!!!! تمام فرمایشات خاص ایشون در شهرهای مختلف رو پخش میکنه) بیشتر حس میکنم که ایشون کپی برابر اصل آقای احمدی نژاد هستند.

جالبه که فرمایشات اخیر آقای قالیباف دقیقا" (100% دقیقا") همون کلمات قصاری است که ضد انقلابیون خارج نشین سالهاست در رسانه های خودشون دارن میگن!!! اونها میگن دولت در ایران دست دزدهاست ، آقای قالیباف هم همین رو میگه. اونها میگن کشور همانند عصر قجر داره اداره میشه ، آقای قالیباف هم همین رو داره میگه. اونها میگن اگر این حکومت و دولت دست ما باشه مشکل ایران حل میشه ، آقای قالیباف هم همین رو میگه. اونها میگن دولت منابع ایران رو از بین برده ، آقای قالیباف هم همین رو میگه..... الله اکبر

جناب آقای قالیباف ، سردار ارجمند ، کاپیتان گرامی ، دکتر والا مقام ، شهردار عزیز ؛ کاری نداریم رئیس دولت کیه اما خدا وکیلی این دولت حتی یه دونه کار خوب توی این کشور نکرده که قابل ذکر باشه؟ چرا حافظه ی تاریخی شما از امروز فقط تا سال 92 میتونه به عقب برگرده و هیچ یادی از سالهای 84 تا 92 نمیکنید؟ وضع موجود ایرادهایی داره اما چرا شما نمیخواهید بگین که این دولت چی رو تحویل گرفته و الان چی رو میخواد تحویل بده؟ چرا برای رسیدن به صندلی قدرت ، تمامی دستاوردهای کشور رو نادیده میگیرید و بجای ارائه برنامه ی دقیقی که بعنوان کاندیدای ریاست جمهوری برای اداره کشور باید داشته باشین و در باره اش توضیح بدین ، مثل سلف خودتون میخواهید با خراب کردن دیگران رأی جمع کنید؟ نفر قبلی که از این روش استفاده کرد به کجا رسید و الان چه وضعی داره  که شما دارین پا جای پای اون میذارین؟

قدر افرادی مثل جناب آقای میرسلیم حالا بهتر مشخص میشه که مرد و مردانه برنامه های خودش رو میگه ، بسیار محترمانه و منطقی مشکلات کشور رو بیان و دولت رو نقد میکنه و در ضمن به نقاط مثبت هم اشاره داره. هزار آفرین بر این مرد.

امشب گفتگو با دوربین آقای جهانگیری رو دیدم. عالی ، صمیمانه ، رک و دلسوزانه صحبت کرد. دست مریزاد. ایشون تقریبا" در تمامی عرصه های مدیریتی کشور (بخشداری ، فرمانداری ، نمایندگی مجلس ، استانداری ، وزارت و معاونت اول رئیس جمهور) حضوری فعال و اثرگذار داشته و این تجربه ی بسیار گرانبها و طولانی مدت برگ برنده ایشون در مقابل دیگر کاندیداهایی است که اصولا" یا چنین تجربه ی اجرایی رو ندارند و یا اینکه فعالیت اونها منحصر به یکی دو ارگان با تاثیرگذاری محدود میشه.

به نظرم مجموعه ی این بحث و گفتگوها داره یواش یواش برای همه سره رو از ناسره قابل تشخیص میکنه. البته باز هم برای تصمیم گیری نهایی زود است. باید باز هم شنید و دید و تحلیل کرد.