یادداشت 18 خرداد 1396 - سند 2030

چندی پیش یکی از بزرگوارانی که مطالب این وبلاگ رو پیگیری میکنند نظر بنده رو در مورد سند 2030 جویا شده بودند. برای ایشون نوشتم و عرض کردم که از محتوای این سند اطلاع ندارم و این رو هم میدونم که در جریان تبلیغات انتخابات ، گروهی بدون اینکه اطلاعی از متن این سند داشته باشند با جعل و دروغ پردازی سعی در جلب آرای بخشی از مردم کردند. اما در عین حال گفتم که با توجه به ایمان و یقینی که به مقام معظم رهبری مد ظله العالی دارم ، باور دارم که این سند قطعا" دارای اشکالاتی هست که مقام رهبری نسبت به اون واکنش نشون داده اند.

در دیدار دیروز دانشجویان با معظم له ، مقام رهبری در بخشی از فرمایشاتشون به این سند پرداختند و ایراد اصلی رو در این دونستند که حتی اگر ظاهر این سند با ضوابط دینی ما مغایرتی نداشته باشه (که در مواردی داره) نفس اینکه دیگران برای نظام آموزشی ما دستورالعمل تهیه کنند ایراد داشته و این با اصل استقلال کشور مغایرت داره.

با اینکه در اون حد و اندازه نیستم که بخوام در مورد فرمایشات مقام رهبری نظر بدم اما به نظرم نقد و ایرادی که مقام معظم رهبری به این سند وارد کرده اند کاملا" صحیح و بجا است. شاید بعضیها بگن عضویت ما در مجامع گوناگون بین المللی بعضا" ما رو وادار میکنه مصوبات این مجامع رو بصورت کامل و یا بصورت مشروط بپذیریم. این منطق به نظرم درست نیست. هیچ دلیلی نداره که ما اختیار خودمون رو به دیگران واگذار کنیم.

این روزها شاهدیم دولت امریکا که به دروغ خودش رو بزرگترین حامی حقوق بشر و دموکراتی ترین کشور جهان میدونه (که دروغی از این بزرگتر تا بحال نشنیدم!!) به راحتی آب خوردن از پیمان پاریس برای حفاظت از محیط زیست خارج میشه و میگه این پیمان با منافع اقتصادی امریکا منافات داره.

وقتی امریکائیها اینگونه عمل میکنند ، ما چطور میتونیم بپذیریم در مقوله ی مهمی مثل آموزش (که اثرات فرهنگی و تربیتی فراوانی در نسلهای مختلف خواهد داشت) یکی دیگه که اتفاق" تفاوتهای فرهنگی زیادی با فرهنگ ملی – مذهبی ما داره برامون نسخه پیچی کنه؟؟!!

با تمام احترامی که برای دولت قائلم به نظرم میرسه در این زمینه اشتباه کردند و اشتباه رفتند و باید این رویکرد اشتباه رو اصلاح کنند. ما باید خودمون این محتوی و برنامه رو تهیه کنیم. شاید اون چیزی که ما تهیه میکنیم شباهتهایی با سند 2030 هم داشته باشه. اگر اینطوری هم شد ایرادی نداره. مهم اینه که اگر هم اینطور بشه ، خودمون با فکر و اراده ی خودمون و با توجه به فرهنگ و آیین های خودمون اینکار رو انجام دادیم.